Przyglądając się nowym pokoleniom ludzi, zarówno tych młodych jak i nieco starszych, zdaje się zauważyć wspólny mianownik – kruchość. Cecha ta jak zaraza panoszy się w zakamarkach umysłu nadwyrężając osobowość i siłę charakteru. Skąd się wzięła i jakie zniszczenia może poczynić? Czy za jej rozpowszechnienie możemy obwiniać tylko przemiany kulturowe, a może śladów osobliwej kruchości i egzystencjalnej bierności powinniśmy szukać w dzieciństwie ? W ostatnich czasach coraz głośniej mówi się o nowych generacjach pokoleniowych, które niczym sylwestrowe fajerwerki z hukiem wdzierają się w uporządkowaną strukturę społeczną. Uporządkowaną tylko pozornie, na chwilę, bo jak głosi tytuł książki Marshall’a Bermann’a „ Wszystko, co stałe, rozpływa się w powietrzu”, szczególnie w dzisiejszej płynnej nowoczesności, a może już ostatnio tak osławionej ...
nauki społeczne-edukacja-rozwój osobisty-human resources